W książkach nie pojawiają się wyłącznie suche transkrypcje fikcyjnych rozmów – powieściopisarze najczęściej opatrują dialogi didaskaliami, budując napięcie i doprecyzowując kontekst wypowiedzi. Powinniśmy wiedzieć, o czym chcemy napisać? Na początku dobrze mieć bardzo ogólny temat, o którym chcesz opowiedzieć, kontekst, w którym chcesz to umieścić, kierunek, w którym chcesz iść. Ale tak naprawdę temat sam się ujawni, jak zaczniesz pisać, jak wrzucisz swoich bohaterów w konkretną przestrzeń – sami powiedzą ci, dokąd to zmierza.

Opowiadanie z dialogiem i didaskaliami – po co zapisywać rozmowę bohaterów w książce?

Najdoskonalszym i najbardziej znanym strumieniem świadomości jest monolog Molly Bloom w Ulissesie Jamesa Joyce’a. Dialog jest świetnym sposobem, by „oczywiste oczywistości” przedstawić. Wprowadzić postać ucznia, który od mistrza magii uczy się zaklęć. Wówczas wyjaśnisz w dialogu, jak działa magia, zarówno uczniowi, jak i czytelnikowi. – Alicja uśmiechnęła się nieśmiało i przystanęła przed ławeczką. – Ukradkiem spojrzała na koleżankę i szybko spuściła wzrok.– Nic tam.

Jak pisać dialogi w książkach?

Ma plany, by udać się do pracy, a następnie na półfinał mistrzostw cyber-footbalu. Nagle jednak odbiera telefon, zainstalowany w jego nadgarstku i dowiaduje się, że jego najlepszy kolega z czasów pracy dla rządu, jest teraz przez ten sam rząd ścigany. – Alicja pomachała koleżance.– Nic tam. – Monika przeczesała ręką włosy.– Ty nie zdajesz czasem anatomii jutro? – Dziewczyna strzepnęła pyłek z płaszcza.– No zdaję. – Monia pokręciła głową — Ale już rzygam tą nauką.

Autorka tekstu: Kinga Rak

Nie ma więc sensu tworzyć ciągów typu „Marcinie! Widzisz, Marcinie, mam ci coś do powiedzenia. Poprawny zapis dialogowy jest niezbędny, aby czytelnik mógł łatwo odróżnić wypowiedzi poszczególnych postaci oraz po to, by oddać emocje, wzmocnić dramatyzm i napięcie pomiędzy nimi. Kluczowe znaczenie ma odpowiednia interpunkcja. Jeśli po didaskaliach chcemy wprowadzić kolejną wypowiedź bohatera, stawiamy myślnik i po nim rozpoczynamy nowe zdanie.

• Jednocześnie wyposaża czytelnika w wiedzę, która pozwoli mu mocniej przeżywać akcję i lepiej wyobrazić sobie przebieg zdarzeń.
• Dlatego jeśli chcecie uniknąć opisanych tu pułapek, przysłuchujcie się uważnie otaczającym Wam rozmowom.
• Nasiąkać tymi scenami i obrazami jak gąbka.
• Nie zapomnij o indywidualizacji języka postaci.
• Grunt to świadomość autora, że nie jest to tylko alternatywa, a pewna inna droga, wymuszająca określony typ narracji.
• Przez wiele lat działałem w sektorze wydawniczym, który jest zdominowany przez kobiety.

Zasady pisowni

Didaskalia opisujące sposób mówienia mogą także oddzielać dwa osobne zdania. W tym przypadku drugie zdanie rozpoczynamy po myślniku z dużej litery. LS pozostaje wielką niewiadomą być może wprowadzą ją w sezonie 5 albo podzieli los Zimnorękiego i nie wprowadzą jej wcale. Kilka ciekawych uwag, a z drugiej strony płytkie rozkopanie wiedzy o gatunkach literackich, tworzeniu postaci itp. Liczyłem na coś bardziej praktycznego, na więcej przykładów i odwołań.

Postacie

Jeśli uważasz, że Tywin podszedł do wynaturzeń Cercei jak suszyć kwiaty w książce bez emocji kiepski z ciebie psycholog. Zaprzeczanie i wypieranie się prawdy może być równie emocjonalne jak płacz i zgrzytanie zębów, każdy uczucia okazuje inaczej. Dobra pozycja dla chcących zostać pisarzami beletrystyki. Jeśli ktoś ma już doświadczenia i wiedzę związaną z pisaniem, to nie jest to książka dla niego.

„Jak dobrze wiesz, moja droga”

Zapamiętuj swoje wrażenia, notuj stosowane słowa, błędy językowe. To uwiarygodni postać i jej sposób mówienia, jak będziesz zapisywać dialogi w powieści. O tym, jak pisze się dialog w książkach, opowiedziałam również w jednym z odcinków podcastu Didaskalia Joanny Bagrij. Przesłuchaj moje porady redakcyjno-stylistyczne, a jeśli chcesz się dowiedzieć, jakie są zasady językowe, interpunkcja w dialogu, lepiej zapoznaj się z poniższym tekstem. No tak, zapomniałem dodać że masz podać jakikolwiek dialog prócz tych z książek ASa. Co nie zmienia faktu, że taki z ciebie znawca literatury jak z koziej d.py trąba.